Een goeiemorgen deze maandagochtend! Terwijl jij
a) nog lekker ligt te ronken omdat 2 november nu eenmaal een dag na een feestdag is en daarom half Vlaanderen niet aan de bak moet
b) achter de eerste kop koffie van de dag zit omdat je nu eenmaal de foute loopbaan hebt gekozen, zonder die overdaad aan vakantiedagen
c) al lang en breed iets anders aan het doen bent dat ongetwijfeld nuttig is (hoewel ik niet per se begrijp waarom ik vrienden zou zijn met mensen die al actief zijn op dit uur),
…herbegin ik aan de grote queeste die Lottes Toekomst heet. Voor zover ik daar natuurlijk niet elke dag aan werk, zoals het een modeltwintiger betaamt.
Nu, heel eerlijk, ‘Lottes Toekomst’ beslaat in mijn hoofd niet meer dan een paar maanden. Vooruit kijken is niet mijn ding, want dan zie ik niet wat voor kiezeltjes er nog vlak voor mij op mijn pad liggen en dan ga ik op mijn bek. Been there, done that, gevaarlijk, te ver in de toekomst staren. Dus focus ik even op de komende weken/maanden. Dat houdt uiteraard in dat ik mijn verlanglijstje voor Kerst samenstel en al op outfitjacht ga, maar ook dat ik terug aan het sporten ga (echt waar, straks of zo), kwestie van in die outfits te passen, én, en nu komt het, dat ik voltijds en keihard op zoek ga naar alweer een topjob. Dat laatste ben ik in theorie al een week aan het doen, maar ik heb nog maar net een paar dagen de befaamde blauwe kaart in mijn handen gedrukt gekregen waarop ik vakjes mag gaan kleuren, en omdat ik niet goed ben in binnen de lijntjes blijven wil ik er écht zo snel mogelijk weer vanaf. Om nog maar te zwijgen over hoe een deprimerende sfeer er in het kantoor van de blauwe-kaarten-instantie hangt. Ik had bijna een gitaar bovengehaald om wat kampvuurliedjes te zingen, kwestie van het algemene gemoed er wat op te krikken, maar mijn gebrek aan gitaartalent en mijn eigen humeur na uren wachten hielden mij nog net tegen. Ik kom er dus liever niet te vaak meer.
Hoezee dus, de jobhunt loopt weer op kruissnelheid! En aangezien ik vandaag hoop een berg sollicitaties te versturen en ik verwaand genoeg ben om mijn blogadres op mijn cv te zetten -headhunters moesten maar eens van onzin houden- wil ik graag ook de groetjes doen aan elke werkgever die hier terecht komt. Leuk dat je er bent, bel me nu maar terug. Alsjeblieft?
Verder nog op de korte-termijn-toekomstplanning: een superheet, superintelligent, supergrappig lief strikken dat mij even tof vindt als het K3-publiek Hanne vindt, alle koffiebars in de nabije omgeving afschuimen, want solliciteren gaat makkelijker met een cappuccino met een hartje op en het perfecte bananenbrood proberen maken, want er zitten nu eenmaal nog wat bananen in mijn vriezer en ik ben een hipster.
Let’s go!
L
Noot: heel misschien ben ik nog niet écht wakker en heb ik deze post vooraf ingepland. Heel misschien. Maar weet dat ik over een uur of 2 zeker wel begin aan mijn toekomst. Beloofd.