Pfoe, warm hé? Groot gelijk. Lastig werken zo, hé? Groot gelijk. We moeten er alles aan doen om het ons dus zo draaglijk mogelijk te maken, hé? Groot gelijk. En toch, op de een of andere manier vindt Radio 1 dat net het ideale moment om ons te verplichten dichte schoenen aan te doen. Nou, vrt’tje, of specifieker, Jo De Poorter, wat vind ik dat jammer.
Ik heb een normale kantoorjob, zo een zoals een behoorlijk aandeel van de Vlamingen er een uitoefent. Ik zit van half 9 tot 5 achter mijn bureau, af en toe onderbroken door een wandeling naar de koffiemachine of wc. En zal ik u eens iets schokkends vertellen, meneer De Poorter? Ik zit hier, as we speak, met blote voeten achter, of beter onder, mijn bureau. Nee, zelfs geen slippers, zelfs geen sandalen (die liggen hier ook ergens hoor, maar ze zitten niet aan m’n voeten. Te warm.), gewoon, blootvoets. Heb ik hier al collega’s met gechoqueerd, omdat zij hier, zoals u aanhaalt, niet om gevraagd hebben? Ik vermoed van niet, of ze vinden het niet nodig om er wat van te zeggen, wat voor mij ook prima is. Want uiteindelijk leven we nog altijd in een vrij land, waar ieder kiest wat hij of zij al dan niet wil aandoen. Was dat anders geweest, dan was ik als fervent schoenhater al lang geëmigreerd.
Meneer De Poorter, er gebeuren zoveel dingen waar ik niet om gevraagd heb. Ik heb niet gevraagd om deze temperaturen, ik heb niet gevraagd om een blauwe bureaustoel, ik heb niet gevraagd om die puist op mijn kin. En toch, hoewel ik het er misschien zelf niet mee eens ben, leef ik nog. Spectaculair? Niet zo, toch? Alleszins geen redenen om die kraters op mijn gezicht dan wel te fel gekleurd kantoormeubilair krampachtig te gaan verbergen.
Ik ben een makkelijk mens, maar probeer je de vrijheid van mijn tenen te belemmeren, dan spring ik (op blote voeten, duh) op de barricades. Ik ga er niets van zeggen als mijn collega’s met moonboots naar het werk komen, zij zeggen er niets van als ik nu toevallig sandalen prefereer. En zo leven we allen nog lang, fris en gelukkig.
Ik hoop het gewoon op oververhitting te steken, dit behoorlijk gedateerde artikeltje, maar daar is gelukkig wat aan te doen. Mag ik u een sandaaltje, of nog beter, een blote voet suggereren?
L
Noot: en wat u daar zegt van dat “lillend vlees” of “blakend wit”, dat is bodyshaming, en dat doen we eigenlijk al lang niet meer. Zelfs niet bij oververhitting. Pas op of ik kom in bikini, op blote voeten en met lillend blakend wit vlees in uw achtertuin dansen.
