16 juni 2012. De dag dat ik besloot dat de wereld echt zat te wachten op een verhaal over mijn sokken en Little Lotte geboren werd. Mijn sokken zijn nog altijd even boeiend, niemand heeft zo’n uitgebreide en toch oncomplete collectie als ik, en Little Lotte is levender dan ooit, en dus vind ik het maar eens tijd voor verjaardagsfestiviteiten. Want over een week of 2 mag dit blogje 3 dikke vette kaarsen uitblazen, en een verjaardag maar een dag lang vieren vind ik dikke vette onzin, dus begin ik daar nu al maar mee. Ik zou ook mezelf niet zijn als ik het bij een conventionele verjaardag zou houden. Dus daar waar normaal de jarige bedolven wordt onder kaartjes en cadeautjes doe ik het lekker omgekeerd -ook omdat ik jullie niet vertrouw en er vrij zeker van ben dat jullie deze verjaardag anders toch allemaal lekker zouden vergeten.
Kijk, ik vind post versturen de max, lekker oldschool, en ik vind jullie ook de max, en het liefst zou ik jullie allemaal een megasuperverjaardagspakket opsturen met taart en pannenkoeken en champagne, zodat jullie mij konden vieren zonder daar zelf moeite voor te moeten doen. Maar helaas, daar heb ik het geld niet voor. Maar geen paniek, ik zorg wel voor een alternatief. Ik heb namelijk, geheel per ongeluk, een doosje met ultraschattige postkaartjes op de kop getikt, zonder er op voorhand zelfs maar over na te denken wat ik daar nu in godsnaam weer mee zou aanvangen (het ging ongeveer zo: “oh kijk, da’s megaschattig, ik koop het. Wat is het? Ah, postkaartjes, ok.”, zo gaat het trouwens met de meeste dingen waar ik geld aan uitgeef) en dus ga ik jullie gewoon verjaardagskaartjes sturen in plaats van jullie mij. Iedereen gelukkig, want ah ja, jullie krijgen graag post, en ik maak graag mensen blij. Bovendien zorg ik er op die manier voor dat mijn lief klein blogje de benodigde aandacht krijgt op een verjaardag die anders gewoon zou passeren alsof er niets aan de hand is (wat pijn zou doen aan mijn hart).
Probleem is dat ik niet al mijn adresboekjes van vroeger meeverhuisd heb (ik had er bij hopen, dat wel), en dus niet al jullie adressen heb, en dat het internet nog niet almachtig genoeg is om mij te laten weten wie dit leest en waar die superleuke persoon woont (jammer wel hoor, ik wacht vol ongeduld tot dat mogelijk wordt). Dus wie graag post krijgt, stuur vooral je adres door, want ik zit te wachten met mijn postkaartjes en mijn favoriete hema-stiftjes. De boodschap op het kaartje zal afhangen van de hoeveelheid verjaardagschampagne die ik op dat moment al achterovergeslagen heb. Spannend hé!
Verjaren is leuk!
L
Noot: wie zijn lui gat tot bij het hoofdkwartier van Little Lotte (dat is mijn bed) begeeft krijgt een glaasje bubbels en 3 verjaardagskussen van de enige echte LL. See ya!
Betekent da laatste dan ook een free stay bij u, ware Amsterdammer? I’m in voor da ge daar weg zijt 😉 Anders is een kaartje ook goed hoor, merci en bedankt!
Gij = altijd welkom, milady!