Niks te mevrouwen

Aan het meisje daarstraks aan de deur van de trein.

 

Geacht meisje,

 

Nee, niet liefste, niet beste, wel geacht. Uit beleefdheid. Geacht meisje. Je weet het zelf vast niet meer. Je hebt er misschien niet eens over nagedacht, maar ik deed dat wel. Geacht meisje, je noemde mij ‘een mevrouw’. Niet zomaar in de zin van ‘’alsjeblieft, dankjewel, dag mevrouw”, nee, in de zin van “pas op, die mevrouw moet instappen”. Heel aardig van je, meisje, om mij mevrouw te noemen, maar je doet mij geen eer aan. Ik wil helemaal geen mevrouw zijn. Mevrouw zijn staat voor mij gelijk aan deftig zijn en van het woord alleen al krijg ik kriebels. Ik wil mij niet volwassen gedragen, koken, wassen, plassen, strijken en dan weer opnieuw beginnen, ik wil niet verantwoordelijk zijn, ik wil niet nadenken voor ik dingen doe. Nee, geacht meisje, je hebt je vergist, ik ben geen mevrouw.

 

Ik wil graag nog dansen op straat, languit zetelhangen in een berenonesie, onbezorgd de boel de boel laten en onbezonnen vliegtickets boeken als het weer eens regent. Ik wil doen waar ik zin in heb, niet doen waar ik geen zin in heb. Ik wil dingen doen waarvan ik dacht dat ik er zin in had maar mij onderweg bedenken omdat ik er toch geen zin in heb. Ik wil pintjes drinken tot ik erbij neerval om de volgende dag te zweren nooit meer zat te worden. Ik wil in plassen springen met mijn roze laarzen. Ik wil vetzakkerij vreten zonder mij daarvoor te moeten verantwoorden. Ik wil ongegeneerd blij zijn, verdrietig zijn, boos zijn of puberaal zitten sniffen bij The Notebook. Ik wil nog geen levensdoel vaststellen om dan ongelukkig weg te zakken als dat doel wat te veraf blijkt. Ik wil niet mijn dagen achter een bureau slijten om in mijn pauze weg te dromen bij foto’s van tropische eilanden, maar het toch maar bij foto’s houden. Ik. Wil. Het. Niet.

 

Geachte, liefste, beste meisje, neem je woorden terug. Ik ben geen mevrouw –of toch niet zoals die er in mijn hoofd uitzien- en ik zal dat ook nooit écht zijn. En dat is prima.

 

Groetjes uit een berenpak,

L

 

Noot: sorry aan alle mevrouwen op de wereld. Weet dat ik jullie wel graag zie.

Noot: ik weet dat niet alle mevrouwen zo zijn als ik ze zie. Hokjesdenken is een talent van me. Panikeren over hokjes waar ik niet in wil zitten ook.

IMG_7667

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.