Vlucht het stelen en bedriegen, ook de achterklap en ’t liegen…Ja ja, allemaal goed en wel, liegen mag niet en foei foei foei, maar iedereen doet het nu eenmaal. In de eerste plaats tegen zichzelf. Zo ook ik, want ik ben nu eenmaal net zoals alle anderen (leugen nr. 1). Speciaal voor u: Lottes vaakst voorkomende leugens waar Lotte steevast ook weer intrapt.
- Ik koop die Pringles wel in plaats van een zak chips, die kan ik makkelijk terug afsluiten om later deze week verder te eten. Ik zou evengoed de dop kunnen weggooien het moment dat ik de winkel verlaat, alsof die er ooit terug op gaat.
- Morgen past sporten beter in mijn schema. Morgen past alles beter in mijn schema.
- Ik heb niemand nodig.
- Wat ik wel nodig heb zijn nieuwe schoenen. Want als ik nu heel hard tegen mijn schoenen in de kast duw vallen er achteraan wel een paar uit en dan is er weer plek.
- Het is hier heus niet zo rommelig.
- De was kan nog een weekje wachten. Net als opruimen dus. En de afwas. En alles dat ik niet leuk vind.
- Als die superhete celebrity crush mij zou kennen zouden wij sowieso binnen het jaar trouwen. Want wie ik leuk vind, vindt mij ook leuk, zo gaat dat in het leven.
- Tedekke, wat heb ik mijn leven goed op orde!
- Wat ik nu echt nodig heb is een dag niet uit bed komen. Alsof ik een dag zonder eten kan.
- Er is niks vreemds aan dezelfde film 2 keer op een week kijken. Echt niet. Zeker niet als het een film zonder significante verhaallijn is, maar wel vol melige onwerkelijkheden, hete kerels en te magere vrouwen die zonder bh door het leven kunnen.
- Ik ben volstrekt normaal.
- Bij de bomma: dit is écht het laatste chocolaatje. Echt. Deze leugen herhaalt zich in een loop tot het schoteltje leeg is.
- Ik had voorrang, asshole. Dat heb ik namelijk altijd.
- De buurman hoort het vast niet als ik Bridget Jones-gewijs sta mee te brullen. Want wij horen het vooral ook niet als hij nog maar gewoon iets zegt tegen zijn hond.
- Die gekke vrouw op het internet zegt dat je bed ’s ochtends opmaken je gelukkiger maakt. Ik ga mijn bed opmaken en daardoor gaat heel mijn leven in de plooi vallen.
Maar de allergrootste leugen die ik mezelf de afgelopen dagen heb proberen wijsmaken? Dat was iets in de trant van “als ik nu heel hard mijn ogen dichtknijp en ver weg blijf van alle (social) media, dan is er helemaal niks aan de hand in de wereld”. Helaas geloof ik ‘m zelfs zelf niet. Kunnen we allemaal om te beginnen al eens een klein beetje liever worden voor elkaar? Ja, ook jij, met je mening over wie wat op welke manier uit. Mensen gaan nu eenmaal op verschillende manieren met dingen om, dat wil niet zeggen dat ze daarom minder mens zijn dan jij.
Lieve lezertjes, onthou: liegen mag niet, tenzij het tegen jezelf is, want dan is het echt je eigen probleem. Dan ga ik nu mijn bus Pringles leegeten en een film kijken,
L
Geen reacties? Why?! Dit is hilarisch. En ook best herkenbaar. Helaas. Vooral dat van die Pringles had ik dus vorige week ook. Dan denk ik: moet pizza kopen in de Colruyt, hm Pringles. Acht why not, ik kan daar een week mee toekomen. Tot de bus in het kastje aan m’n bureau belandt en ik er om de 10 minuten stiekem weer 5 chipjes uithaal en mezelf plechtig voorneem dat het echt de laatste zijn. En dan heb ik dus al een pizza op en dan voel ik me achteraf schuldig omdat ik én pizza heb gegeten én een doos Pringles. ’t Leven is hard.