Ze zijn hip en happening, de hashtags #lifegoals, #squadgoals, #bodygoals en weet ik veel wat. Meestal verschijnen ze onder ongeloofwaardige instagramfoto’s van respectievelijk parelwitte stranden, een groepje celebrities dat onder handen werd genomen door een bende stylisten en te goor afgelijnde fitnesslichamen. Allemaal prima, het zal mij worst wezen, maar ik deel met jullie liever mijn échte life goals. De life goals van een multipotentialite. Alles wat ik ooit nog eens wil leren. Nee, niet alles, want zoveel ruimte is er niet op het internet, maar een selectie.
Ik wil graag nog heel erg veel muziekinstrumenten leren spelen. Zo veel dat wanneer mensen vragen “en speel je een muziekinstrument?”, ik kan antwoorden met een giga-lijst, zodat ze vergeten te vragen hoe goed ik ze dan wel kan. Waarop het antwoord waarschijnlijk heel wat minder indrukwekkend zou zijn. Leren dansen als Beyonce is het volgende op mijn wish-list. Of op z’n minst leren dansen als iemand die er niet uitziet of ze ernstige buikkrampen en een stel rubberen benen heeft.
Wat ik ook nog graag, maar echt heel graag, zou kunnen is elegant knipogen. Helaas vermoed ik dat dat een verre droom zal blijven, want dat is iets dat ik écht al vaak geoefend heb. Vaker dan welk muziekinstrument of dansje dan ook. Tevergeefs, want mijn bakkes blijft scheeftrekken. Hoe vaak ik ook probeer, en welk oog ik ook dichtknijp, ik zal nooit in staat zijn om een niet-blind levend wezen te verleiden met mijn ogen. Gelukkig heb ik andere talenten.
Iets haalbaarder dan de vorige misschien: een hartje kunnen maken in mijn cappuccino. Of een bloemetje. Of mijn naam. Of een plattegrond van Antwerpen. Enfin, iets dat in de buurt komt van latte art. Dat moet te doen zijn, toch? Nog een kleintje dat mij wel moet lukken: een indrukwekkende taart met verdiepingen maken. Op tv ziet dat er vrij makkelijk uit, dus dat kan ik vast ook.
Verder nog op de shortlist: leren koken zonder recepten (altijd die vettige vingers op mijn kookboeken/iphone, da’s niet gelachen), langer dan 5 km lopen zonder dood neer te vallen, een boek schrijven (al is dat eerder een kwestie van doorzetten dan van leren) en deftige foto’s leren nemen, zodat ik later een kast vol prachtige fotoboeken heb, in plaats van een harde schijf met mislukte selfies.
Wat ik verder nog zou kunnen leren, maar vertik: een deftige eerste indruk nalaten, minder sarcastisch zijn op ongepaste momenten, een balans vinden in eten en drinken (hahahahaha daar wil ik zelfs niet over nadenken) en beleefd zijn tegen mensen die ik niet leuk vind. Het is niet omdat ik mezelf nu een multipotentialite noem dat ik opeens ook omnipotentialite zou moeten worden.
Wie mij iets nieuws wil leren, wees welkom,
L