Liefste iedereen-die-mij-nog-moet-tegenkomen, en dan in het bijzonder het mannelijke deel daarvan (want er wordt nog steeds van mij verwacht dat ik ooit een bijzonder goede band ontwikkel met zo’n geval, en zo kan dit alleen maar een stap in de goede richting zijn),
jullie kennen mij nog niet, maar dat geeft niet. Lees toch nog maar even door, het zou zo maar even van pas kunnen komen. Ik geef namelijk een korte inleiding op mezelf, zo kunnen we dat al overslaan op die eerste ontmoeting. Awkardness vermeden, ijs gebroken, hoppa. Makkelijker voor jullie, makkelijker voor mij. Klaar voor?
Liefste mannen (ja ja, ik kan ook nog vrouwen tegenkomen, maar daar heb ik er eigenlijk echt al genoeg van in mijn leven, dus daar richt ik me nu even niet specifiek op),
naargelang wanneer, waar en in welk gezelschap je me tegenkomt zal ik dan wel ontzettend saai en onbeholpen (echt hoor, dat gebeurt), dan wel ontzettend luid en aanwezig overkomen. Loop niet weg. In de meeste gevallen stabiliseert mijn gemoedstoestand zich na een tijdje (de exacte duur van ‘een tijdje’ kan ik niet definiëren) en word ik gewoon aangenaam gezelschap. Geloof mij maar.
Liefste mannen,
ik ben een lui wijf. Ik weet dat, en ik ga daar niet al te veel aan veranderen. Dat houdt in dat je, wil je mij nog vaker dan deze eerste keer tegenkomen natuurlijk, zal moeten leren leven met oneindig gezucht bij verplichte klusjes, moordende blikken bij de vraag om een gunst en ongekamde haren. Er zijn ergere dingen in de wereld, lijkt me.
Liefste mannen,
blote voeten, sletsen of sneakers. Tenzij er zich een heel bijzondere gelegenheid voordoet, dan probeer ik mij al wel eens in deftige schoenen te wringen. Tot mijn voeten onder tafel of op de dansvloer verdwijnen, want ook dan grijp ik terug naar de eerste drie opties. Het heeft zijn charmes, beloofd.
Liefste mannen,
mijn ochtend is heilig. Een kwartier, meer vraag ik niet, maar met minder doe ik het niet. Mij een kwartier lang gewoon met rust laten en ik ben gelukkig voor de rest van de dag. Spreken is boksen incasseren, zwijgen is zilver en zwijgen en koffie zetten is dubbel goud. Onthoud dat.
Liefste mannen,
kom mij maar gewoon zoeken, want voor het omgekeerde ben ik te lui, en aanvaard mij dan ook maar gewoon zoals ik ben. Naast al mijn kleine kantjes ben ik best leuk. Dat zou mijn mama zelfs zeggen als ze daar niet moreel verplicht toe was. Bovendien kunnen ongekamde haren ontzettend mooi liggen. Meestal is dat 5 minuten voor bedtijd, wanneer er niemand meer in de buurt is, maar het gebeurt. En dat wil je niet missen.
Met ontzettend vriendelijke groet en wat mij betreft graag tot een volgende keer,
L