Deeltijds volwassen

Heel even overviel mij vandaag de angst dat ik volwassen aan het worden was. Ik zat namelijk aan mijn bureau in het kantoor waar ik minstens nog een jaar door zal brengen (het klinkt zo al eng, en ik ben nog niet eens aan de clou), en tijdens een moment van beperkte concentratie begon ik mezelf af te vragen hoe ik mijn avond weer eens zou invullen. Slapen stond hoog bovenaan het lijstje, dat hoeft niet te verbazen, maar verder stonden daar ook dingen op als ‘opruimen’, ‘bankzaken regelen’, ‘energie- en internetaanbieders vergelijken’ of ‘mijn verzekeringen in orde brengen’. En nogmaals slapen, maar dat hoeft wederom niet te verbazen. Nu, als ik een paar weken, misschien maanden geleden een lijstje had moeten maken met ‘volwassen dingen waarvan ik hoop dat ik ze pas over een jaar of 20 tegenkom in het leven’, dan zouden ‘bankzaken regelen’, ‘energie- en internetaanbieders vergelijken’ en ‘mijn verzekeringen in orde brengen’ de top 3 vormen. ‘Opruimen’ eigenlijk ook, maar dat dat ijdele hoop was wist ik toen ook al. En dan plots verschijnt die top 3 als niet onwaarschijnlijke avondinvulling, natuurlijk werd ik dan bang, want ik die altijd gezworen heb om nooit volwassen te worden, was plots wel heel goed op weg.

Gelukkig kon ik mij beroepen op een gigantische database aan andere denkbeeldige lijstjes die mij er snel genoeg van konden overtuigen dat die volwassenheid, ondanks mijn avondactiviteiten van vandaag, nog niet voor meteen is. Zo vond ik op het lijstje ‘dingen die ik vanaf de start van mijn volwassen bestaan ongetwijfeld nooit meer zal doen’ ook elementen als ‘stoelendans spelen tijdens het eten’ en ‘enthousiast en ongecontroleerd van de duinen beginnen spurten zodra ik de zee zie’. Op het lijstje ‘domme dingen die je vast niet meer doet als je volwassen bent’ stonden dan weer puntjes als ‘overdreven enthousiast met ongepaste dingen gooien wanneer je baas voorbijloopt’, ‘de deur uitgaan zonder paraplu op een regenachtige dag’ en ‘het woord spauwlelijk gebruiken in een professionele omgeving’. En je raadt het al, geen van die laatstgenoemde puntjes ging de laatste dagen aan mij voorbij. En dan heb ik mij nog beperkt tot een paar voorbeelden. Ik heb met alle genoemde voorbeelden trouwens ook schandalig onvolwassen hard gelachen. Behalve met die regen.

Dus geen paniek, want hoe veel verzekeringen ik ook afsluit, hoe goedkoop ook de internetaanbieder die ik kies, zo lang mijn enthousiasme voor zee, mijn voorliefde voor belachelijke spelletjes en mijn aanleg voor stommiteiten niet verdwijnen -of ik me er niet voor begin te schamen in plaats van er de slappe lach over de krijgen- verklaar ik mezelf niet volwaardig volwassen. En dat is goed, want ik vind het sowieso al oneerlijk dat je meer tijd van je leven volwassen moet doorbrengen dan dat onvolwassenheid aanvaard wordt, en oneerlijkheid moet je bestrijden, dat weet elk volwassen persoon.

Trek ten strijde!
L

Eén gedachte over “Deeltijds volwassen”

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.