All good things come to an end, mooie liedjes duren niet lang, elk einde is een nieuw begin, bla bla bla. Mijn mooie Amsterdamse lied zal over een viertal weken anderhalf jaar geduurd hebben en is daarmee aan het uitbollen. Jammer? Ja. ‘Ja maar stomme koe, blijf dan gewoon, aja, ge hebt toch nog geen vooruitzichten in België!” Zou ik kunnen doen, maar hé, ik zou ik toch niet zijn als ik niet voor de avontuurlijke weg koos? En natuurlijk ook voor de weg die ietsje dichter bij het gros van mijn vrienden en familie ligt dan de Amsterdamse ring. Ik kan geen blog blijven bijhouden als ik elke week hetzelfde doe, right? En hoewel sommige mensen er niet rouwig om zouden zijn is mijn blog opgeven geen optie, dus maak ik met plezier een bocht van 180 graden. Alles voor jullie verhalen!
Maar goed, nu ik in mijn hoofd al aan het afronden ben (je moet rekenen, ik ben van die 4 weken nog 10 dagen op kamp, en nog 2 weekends in België. Dan blijft er niet veel meer over hoor), is het tijd voor een lijstje met pro’s en contra’s van mijn vertrek hier. Normale mensen maken die voor ze een weloverwogen besluit nemen, ik heb een hekel aan dingen op voorhand overwegen dus ik doe dat achteraf. En ooit, ooit word ik een filosofische stroming en dan gaan alle studenten ooit (want iedereen krijgt de basisfilosofie, en ja, daar zal ik toe behoren) leren over hoe “weloverwogen” gelijk staat aan saai en voorspelbaar, en hoe “niet denken maar doen” de weg naar geluk, succes en een optimaal aantal uren schaterlachen is. Mark my words.
Klaar? Lijstjestijd!
Wat ik ontzettend ga missen bij het verlaten van mijn Amsterdammetje
1. Hallo, het is Amsterdam! Amster-fucking-dam. Waar alles hip, trendy en megacool is.
2. Dat ik niet meer casual kan laten vallen dat ik in Amsterdam woon. Heel veel cool-points de vuilbak in.
3. Toastable. Zoek op: ‘Toastable Amsterdam’, kwijl en wees jaloers, want ik ben er kind aan huis. Nu althans nog.
4. Supermarkten op zondag. Supermarkten in de avonduren. Supermarkten op feestdagen. Albert Heijn slaapt nooit. Allez jawel, maar op de uren dat ik dat ook doe, dus dat is niet zo erg.
5. Zonder enige schaamte een heel weekend lang niets doen en niemand zien. Heerlijk is dat.
6. De positie van fietsers in het verkeer (die ik hier al beschreef).
7. Die mooie, mooie grachten.
8. Het fluitende mannetje dat elke ochtend om klokslag 8 uur onder mijn raam passeert.
9. Hollanders die proberen Engels te praten.
10. Hollanders die proberen Frans te praten.
11. Milky peanut brownies. Don’t ask.
12. Afterwork drinks. Of during work drinks. En boottochtjes. Met drinks.
13. Mijn Amsterdam-roomie, aka de enige persoon op aarde die ongeveer even slordig is als ik, die even veel houdt van bankhangen, chips vreten, wijn drinken en melige romcoms kijken als ik, en die mij grote plastic rozen cadeau doet op Valentijn.
Dingen waar ik niet snel genoeg vanaf kan zijn
1. Hollanders die proberen Vlaams te praten.
2. De schelle stem van de buurvrouw op zondagochtend (dan gaat ze naar de kerk)
3. De permanente geur van vrolijke sigaretten.
4. Duizendmiljard toeristen, overal waar je komt. Nog erger: fietsende toeristen die niet mee zijn met de wegcode.
5. Pindasaus.
6. Pindakaas.
7. Alles waar totaal overbodig pinda’s in verwerkt zijn, met uitzondering van mijn milky peanut brownies.
8. Die boom voor mijn huis die altijd nogal vervaarlijk meebuigt met de wind en ooit nog eens door het raam van mijn slaapkamer gaat kletteren. Ik hoop pas als ik weg ben.
9. Schietpartijen, opgeviste lijken, dat soort Amsterdamse leukigheden.
Bonussen die België wel heeft en Nederland niet
1. Bicky Burgers
2. Heel veel vrienden en familie binnen wandel-, fiets- of treinbereik.
3. Frieten met vleessaus en een viandel. Vanuit een frietkot en niet vanuit een snackbar waar je noodgedwongen een patatje met moet bestellen om begrepen te worden.
4. Pintjes. Niet biertjes, nee, pintjes.
5. Een nieuwe Antwerpen-roomie die bekend is met alle bizarre Lotte-ins-and-outs sinds mensenheugnis (lees: sinds de kleuterklas) en keihard een nieuwe thuis op het zuid voor mij aan het regelen is terwijl ik nog een beetje van het mooie buitenlandleven geniet. Ik trek toproomies aan, laat dat duidelijk zijn.
6. Iets kunnen gaan drinken in een café/bar/eender wat waar je niet per se een onveilig gevoel krijgt zonder daar eerst een kwartier voor te moeten fietsen.
7. Een grootmoeder die weer een beetje beter slaapt, een petekind waarvan ik minder centimeters oversla, en een ouderlijk huis binnen handbereik voor als ik zelf geen zin heb om te koken.
Conclusie: alles heeft z’n voordelen, alles heeft z’n nadelen, en lijstjes maken helpt voor geen meter om te beslissen wat nu de beste keuze is. Dus ga ik gewoon nog een paar weken genieten van grachtjes, brownies en tosti’s, om dan met volle goesting over te schakelen op een dieet van Bicky’s en pintjes. Het leven kan mooi zijn!
L
