A day in the life

Allereerst een mededeling van algemeen nut: ik ben bezig met een opvolger van het chronologische verhaal dat ik hier gestart ben, maar dat vraagt nogal veel opzoek- en puzzelwerk en dus energie, en bijgevolg ook nog iets meer tijd. In tussentijd moet je het maar doen met iets minder uitgebreide brainfarts. Ready? Go.

Tegenwoordig strijden “Wat doe jij hele dagen eigenlijk?” en “Werk je nu al terug?” bij mij om de eerste plaats in de top van vaakst gestelde vragen. Begrijpelijk, en makkelijk te beantwoorden, aangezien ik niet werk (da’s al een antwoord) en een behoorlijk eentonige dagstructuur heb op een standaarddag. Dat wil zeggen: een gewone weekdag waarop ik alleen thuisben en geen grootse plannen heb. Die kan ik dus ook gerust met jullie delen. Of dat nu interessant is, dat is natuurlijk een andere zaak…

Ik streef op dit moment naar 4,5 actieve uren per dag. Niet meer, maar liefst ook niet minder. Hoe constanter mijn dagen, hoe beter. Vanaf het moment dat dat ik die 4,5 elke dag opnieuw kan waarmaken zonder gekke off days of knallende koppijn kan ik er weer een kwartiertje bijdoen, en zo word ik kwartier per kwartier hopelijk ooit weer een semi-productief mens.

Om zo’n evenwicht waar te kunnen maken heb ik dan toch moeten leren wat ik mijn hele schooltijd lang succesvol vermeden heb: een haalbare planning maken. Elke maandagochtend pak ik mijn planner erbij, zet ik daar mogelijke afspraken in en probeer ik mijn daarrond mijn wandelingen, rustpauzes, dringende en minder dringende taken en ontspanningsmomenten te plannen – met die limiet van 4,5 uur in het achterhoofd. Mijn dagen zelf hou ik kwartier per kwartier bij in een prachtige google sheet. Georganiseerd as fuck, noemen ze dat.

Mijn grootste trots: fantastische, kleurrijke dagoverzichtjes.

Opstaan doe ik tussen 8 en 9. Als dat echt nog voelt als midden in de nacht, wordt het vaak zelfs nog wat later. Dat moet nog wat teruggeschroefd moeten worden voor ik terug kan gaan werken, maar voorlopig is het niet anders. Gaan slapen ‘mag’ van mezelf vanaf 22u, dus dat doe ik dan meestal ook. Verder deel ik mijn dagdelen in in verschillende categorieën (en dus ook kleurtjes) , die ik zo veel mogelijk probeer af te wisselen.

Selfcare

Onder selfcare vallen voornamelijk de verplichte 3 maaltijden per dag en een occasionele douche. Ik was mijn haren volgens mij nog maar half zo vaak als vroeger wegens te vermoeiend, maar verder is zo weinig mogelijk stinken nog wel steeds het doel.

Kine

Ik ga maar af en toe naar de kinesist, als mijn rug- en schouderspieren het echt te bont maken, maar ik probeer wel elke dag te bewegen. Daarmee bedoel ik wandelen, een beetje stretchen, of misschien zelfs heel af en toe een paar minuutjes lopen. Meestal plan ik dit blok zo vroeg mogelijk op de dag in, zodat het er niet overschiet als ik onverwachts toch meer plannen maak dan ik aankan. En ja, dat vraagt meer discipline dan ik ooit heb gehad.

Ontspanning

Onder ontspanning valt alles wat niet als “actief”, maar wel als leuk beschouwd wordt. Dat is voor iedereen anders, maar ik verbruik bijvoorbeeld maar een minimum aan energie met tv kijken of lezen. Ook breien hoort bij mij bij ontspanning, al doe ik maximum 2 priemen per keer omdat mijn schouders er geen fan van zijn (party poopers zijn het).

Dit is vooral ook de categorie die overblijft als al mijn actieve uren opgesoupeerd zijn, en dus ook de vaakst voorkomende kleur in mijn dagoverzicht. De zetel is mijn beste vriend, ik heb al zoveel tv gekeken dat ik kan zeggen dat ik een favoriete Njam-chef en Say Yes to the Dress-host heb en ik heb onlangs mijn vijftigste boek van het jaar uitgelezen. Prestaties om trots op te zijn.

Actieve ontspanning

Mijn lievelingscategorie! Leuke dingen die (een beetje of heel veel) energie vragen. Mannetjes tekenen, koffie drinken met vriendjes, schilderen of zelfs nog maar in de buurt van familie zijn (ja jongens, jullie zijn druk), het valt hier allemaal onder. Net als koekjes bakken of deze blog onderhouden. Ik probeer hier elke dag een uurtje voor over te hebben, maar nog te vaak lukt dat niet omdat ik de neiging heb eerst de dingen te doen die ‘moeten’ (de categorie hieronder dus) en zo dan al mijn uren opgebruik. Werkpuntje? Werkpuntje.

Taken

Ook actief, maar minder prettig: de taken. Autoritjes of andere noodzakelijke verplaatsingen, therapiesessies, doktersbezoeken en meer van dat leuks, maar vooral ook *start dramatische muziek* het huishouden.

Eerlijk is eerlijk: dat hele huishouden is een dikke merde en ik heb in het begin van mijn thuisperiode vaak gejankt omdat ik het allemaal niet rondkreeg. Tegenwoordig deel ik alles op in kwartiertjes en fiets ik die er doorheen de dag tussen, en dat werkt behoorlijk goed.

Ook koken is behoorlijk lastig, door de combinatie van rechtstaan, focussen en veel mogelijkheden tot blunders (hallo brandwonden). Dus dat komt er lang niet elke dag van. Thank God (maar vooral Albert Heijn) voor opwarmmaaltijden, diepvriesrestjes en supermakkelijke ovenschotels.

Rust

Vroeger op kamp was platte rust mijn meest gehate half uur van de dag. These days kan ik het concept iets meer waarderen. Ik probeer elke dag minstens twee keer bewust een rustpauze van minstens een halfuur te nemen, maar ook tussendoor kunnen er nog rustkwartiertjes bijkomen, als ik daar zin in of nood aan heb.

That’s it, folks

Voilà, dat is wat ik hele dagen doe. “Niet veel” is een mooie samenvatting. Dan kunnen we nu verder naar de interessantere vragen als “wie is je favoriete Njam-chef” en “Wat vind jij van de Nederlandse Say Yes to The Dress?”, toch?

L

Een chronisch vermoeide hond met een toefje scheerschuim.
Selfcare is alles.

9 gedachten over “A day in the life”

  1. Ik vind dit zo interessant om te lezen! Laatst had ik het met mijn mama over welke dingen ik nodig heb om, naast de moetjes, overeind te blijven. Ik zei toen “ontspanning” en “leuke dingen doen, zoals tekenen of bloggen of afspreken met vrienden”. Zij begreep toen niet dat dat laatste nog steeds veel energie vreet, ook al geniet ik er zo hard van. Die opdeling in ontspanning en actieve ontspanning is ZO waar! Ik vraag me af wat “rust” dan voor jou betekent… Liggen en niks doen of slapen? Je blog heeft mij de laatste weken al vaak geholpen, merci!

    1. Rusten is meestal liggen en niks doen, soms liggen en scrollen ? tenzij mijn hoofd te druk is, dan durf ik zelfs al eens een relaxatieoefening op te zetten.

  2. Ik vind het eigenlijk ook super interessant, je opdeling. Hier kan ik wat mee, merci voor je inspiratie!

  3. Say yes to the dress heeft me door zwaar deel van zwangerschapsverlof (meest foute woord ooit btw) geholpen! Heart out for Randy!
    En succes met je dappere traject! Het levert alvast heel fijne lectuur op, en hopelijk zit er voor jou ook iets in 😉

  4. Ik lees hier af en toe. Als Hanne Luyten nog eens naar je blog verwijst. Ik zit zelf ook al 9maanden thuis met ‘iets?’. Die vermoeidheid waar je over spreekt is zo herkenbaar. Dat het precies lijkt dat niemand begrijpt wat moe zijn is. Dat iedereen rondom mij dokter wordt en weet waarom ik zo moe ben. Maar dat mijn eigen dokter mij verschillende onderzoeken laat doen omdat hij het niet weet. In ieder geval ben ik na 10 maanden toch op het punt gekomen dat ik al verder kan/durf te kijken dan de activiteit zetel. En jouw planning is een kei goed idee! Want deze week heb ik op aanraden van de dokter elke dag iets gepland. Dat kan zijn iets met vrienden of kiné, of controle bij medex,… maar ik voel dat de vermoeidheid weer ernstigere vormen aanneemt en ik neig terug naar een maand zetelretraite. Dit weekend mijn week eens indelen zoals jou!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.