T.a.v. Ons vake
Wolk nr. 22-24
De hemel of ergens in een bos in de buurt
Lief vaketje,
Een heel gelukkige verjaardag gewenst van uw allerliefste Amsterdamse kleindochter, laat ons daar vooral mee beginnen. Ik had u graag een stuk flan of nen dikke sjoe van de Pulse bakker opgestuurd, maar ik weet niet zeker of de pudding zo’n trip zou overleven. Maar ik reken erop dat Sinte Pieter de rijstpap vandaag inruilt voor patatjes met ei en een goei grote verjaardagstaart, toch?
Verder moeten wij toch nog eens praten hoor vaketje. Het is al lastig genoeg dat we u al veel vroeger dan het geplande 2023 hebben moeten laten gaan, maar ik had nu wel gehoopt dat ge van daarboven die welbekende oriëntatieskills van u toch nog in het werk zou stellen om uw kleinkinderen wat te gidsen. Maar nee, ik vermoed dat er iets te veel wolkenpaadjes te rijven zijn om u van daaruit nog in te laten met mijn gebrekkige wegenkennis. Zo reed ik onlangs verkeerd op weg van de Carrefour naar huis, kunt ge het geloven? En geen Vake meer om op te bellen en om raad te vragen.
Lief vaketje, ik zal het maar gewoon zo zeggen, ik mis u, en niet alleen als ik weer eens verdwaald ben. Daar. Ik mis uw mopkes. Ik mis het geruststellende idee van een complete familie te zijn. Ik mis uw topscores van 165 bij het rammen. Ik mis gewoon het beeld van mijn grootvader aan tafel. In de zetel. In de auto. In zijn strandstoel op de dijk. Op de fiets. Ergens in ons leven. En ik ben daarin niet alleen (daar durf ik zomaar vanuit gaan). ’t Is maar dat ge dat weet, da we u zomaar niet vergeten. Alsof dat zelfs zou kunnen.
Dat ik af en toe verdwaal in de straten van mijn geboortestad of mijn huidige hometown, dat vind ik niet zo erg. Het is genant, maar dat zal ik ooit nog wel leren, maar mag ik dan vragen of ge mij op alle andere vlakken van mijn leven wel wat wilt gidsen? Alsjeblieft, vaketje? Gestoorde plannen worden namelijk altijd net dat ietsje minder geschift als ik al weet dat er een vake achter mij staat. Dat moet lukken hé, toch, dan beloof ik dat ik vandaag speciaal voor u een paar marialiedjes afspeel en een duveltje drink op uw gezondheid.
Groetjes aan alle hemelbuddy’s die ge in de tussentijd vast en zeker al gemaakt hebt (en entertain ze maar tot in de eeuwigheid met duizenden briljante verhalen over die clan van u),
De luidste onder uw kleindochters.
P.S. Mannen zijn wel onder de indruk van mijn Duvelskills (en dan heb ik het over zowel schenken als drinken), merci hé, Wallie!
P.P.S. Ge waart er bij hé, op ons familiaal ardennenweekendje vorige week? Ook daarvoor merci, ’t was tof.