Gelukkige zondagochtend iedereen! Ik ben belachelijk vroeg wakker vandaag, en daarom start ik deze zondag met een nieuw projectje! Hoera! Hoera! Een nieuw project! Geen paniek, het houdt niets drastisch in, dus deze keer verhuis ik niet naar een ander land of andere gekke dingen, nee, het is een project dat zich voornamelijk zal uiten op social media en via mijn humeur. Maar laat ons bij het begin beginnen…
Er was eens een meisje (dat ben ik) en die las op facebook een update van vrouwenmagazine Flair (net als alle meisjes doen). Er was iets met happy en 100 days, en een soort van uitdaging, die gericht was aan heel vrouwelijk facebook, maar die het meisje (dat ben ik) uiteraard persoonlijk nam, want zo is het meisje (dat ben ik) dan ook wel weer. Enfin, de flairlink leidde mij naar www.100happydays.com -WACHT!- Nog niet klikken, laat mij eerst uitspreken, anders is het zonde van mijn zondagochtendmoeite.
100happydays daagt mensen uit om 100 dagen lang elke dag iets de fotograferen dat hen gelukkig maakt. Eerst dacht ik ‘no way dat dat mij lukt, want elke dag ziet er bij mij hetzelfde uit, ik vind echt geen 100 dagen iets verschillends’, maar toen, gedurende de dag bleef de uitdaging in mijn hoofd zitten (en dat gebeurt zo met alles wat je tegen mij zegt, wat ik lees, wat ik hoor, mijn hoofd is een drukke bedoening hoor), en bij elke stap die ik zette (en dat waren er veel, want de tram reed niet), elke hoofdbeweging die ik maakte zag ik wel iets dat mij blij maakte. Zo waren er mijn fluosokken (blauw en roze) die bij elke stap een beetje zichtbaar waren, een meneer die een onbekend huilend meisje troostte, een bibliotheek en was cécémel in promotie bij Albert Heijn. Dus tegen het einde van de dag dacht ik ‘aaaah waarom niet?!’, en vanaf dat moment is er dus een nieuwe uitdaging in mijn leven.
Ik ga mij nu, op dit eigenste moment, allez nee, nadat ik dit gepost heb inschrijven, en vanaf dan begint het. Elke dag post ik op instagram een foto met de hashtag #100happydays, en volgens de website zou ik na 100 dagen nog optimistischer moeten zijn dan ik al ben, meer complimentjes moeten krijgen, en verliefd moeten worden. Aan dat laatste twijfel ik sterk, maar met de eerste twee ben ik al content. En natuurlijk zal ik ook overmatig trots zijn als ik werkelijk eens iets 100 dagen heb volgehouden…Maar zo ver zijn we nog niet, eerst beginnen dus. Voor mensen die geen smartphone hebben of hun smartphone alleen gebruiken om te bellen en te sms’en, ik zal ook mijn best doen om mijn honderd geluksmomentjes hier te posten. Dan gebeurt er hier ook nog eens iets. Geen zorgen, ik zal niet elke dag mijn foto delen op facebook, jullie zouden nog jaloers kunnen worden, en dat wil ik jullie niet aandoen.
Spread the happiness!
L
Noot: Feel free to join me! Instagram is niet verplicht, van mij mag je ook mentaal meedoen!
Noot 2: Wie al eens in mijn gezelschap vertoeft: geen klachten over de smartphone graag, als ik jullie fotografeer betekent dat dat jullie mij gelukkig maken.