Feit: door op reis te gaan wordt het opeens duizend keer zo duidelijk hoe leuk je het eigenlijk al hebt. Ja, zelfs voor je vertrokken bent. Vandaar deze kleine gelukjes, editie 3 (denk ik).
In de kantlijn: in de vorige editie stond dit:
Reizen plannen die ik nooit zal maken. Of misschien wel, wie weet.
Well played, Lotte, well played.
Ok, ready voor een flinke portie regenbogen en glitterfonteinen? Go!
- Mijn grootmoeder die naast mij héél stillekes van ‘er zat een sneeuwwit vogelke’ zit te zingen omdat ze de vogeltjes hoort fluiten.
- Die vogeltjes die fluiten.
- 15 jaar na het begin der zeurtjes eindelijk een trampoline ter beschikking hebben.
- Door mijn eigen instagram scrollen.
- Versjes van Lars.
- De zon.
- En eigenlijk ook de herfst, vallende blaadjes, lekker romantisch, je snapt me.
- ’s Nachts door Antwerpen fietsen (gebeurt zelden hoor, mama) en onderweg alleen maar gestoorde figuren tegenkomen. Zoals die man die op een al lang gesloten terras geanimeerd tegen zichzelf zat te praten.
- ’s Nachts door Antwerpen fietsen en nét dat tikkeltje te dronken zijn (gebeurt echt nog minder hoor, mama) om nog boos te worden over catcallers, om ze dan gewoon uit te lachen.
- Mensen die mij de laatste weken vragen ‘waar ik zoal mee bezig ben’.
- De uitdrukking op die mensen hun gezicht als ik antwoord geef.
- Een opgeruimde auto (ik geloof het zelf haast niet).
- Vrienden die gewoon random voor de deur staan.
- Vrienden die er niet eens meer van opkijken dat het hier een stal is.
- Siësta’s.
- In onesies kunnen rondlopen zonder dat het zweet er onderuit druipt.
- Katerdagen die ook echt katerdagen mogen zijn.
- De eerste vettige hap na 3 dagen buikgriep (dat heb je goed gehoord ja, ik ben ziek geweest zonder er -hier- over te zeuren. Dikke duim voor mezelf).
- De aftel-app op mijn telefoon (nog 37 dagen!).
- Overdreven veel beduren kloppen.
- Na een hele avond janken over zere tenen bij thuiskomst ontdekken dat de bleinen er wél echt heel schattig uitzien.
En als laatste, hou je klaar om alles wat je vandaag at er weer uit te kotsen:
- Zoveel mooie, lieve, extreem toffe, hilarische mensen in mijn leven die mij een reden geven om volgend jaar niet in een of ander ver land te blijven plakken.
Gelukkig? Zo zou je het kunnen noemen.
L
Een versje van Lars