Dag vriendjes en vriendinnetjes,
Ik ben heel lang, heel stil geweest hier, en dat had (net als alles in dit universum blijkbaar) een reden.
Het gaat niet goed.
Prima, dat mag best, maar je hoort het zo weinig. En net omdat ik normaal zo goed ben in veel praten zonder veel te zeggen, heb ik besloten dat ik nu, hier, voor m’n eigen bescheiden publiek, taboetjes ga doorbreken.
Ik ben al meer dan een jaar belachelijk moe. Ik heb geregeld hoofdpijn waardoor ik het liefst mijn eigen kop van mijn lijf zou rukken en in de vaart zou gooien. Mijn buik vergeet van tijd tot tijd al eens hoe hij werkt. En mijn rug en nek kan je horen kraken tot kilometers verder.
En soms stapelen al die dingen zich op, en dan is er kortsluiting.
Fysieke klachten zonder meer, maar een fysieke oorzaak? Die is er niet.
Dus nu zit ik thuis zo’n kortsluiting te verwerken, met meer dan genoeg tijd om na te denken. Over, bijvoorbeeld, mijn dokter die zei dat 25% van de mensen ooit met zo’n klachten te maken krijgt, maar niemand erover praat. Geen idee hoe accuraat dat cijfer is, maar hallo 25%, waar zitten jullie? Praatgroepje vormen?
Dus ik dacht “Lotte, kind, je kan hier een goed werk doen door te delen”. En zo geschiedde. Nu weten jullie het. En nu kan ik in de toekomst gewoon een linkje naar deze pagina doorsturen als mensen vragen waarom ik zo’n saaie doos geworden ben. Eigenbelang is altijd al een niet te onderschatten drijfveer van deze blog geweest.
Wat ga ik nu doen?
Er is beterschap en witte rook en een dubbele regenboog in zicht, want ja hoor, na veel te lang sukkelen, ontkennen en harder weglopen dan mijn conditie het eigenlijk toelaat, gaat deze Dappere Dora in therapie. Doktermans vroeg me gisteren of ik daar tegenop zie of net naar uitkijk en halleluja, zonder twijfel dat laatste. Hoppa, weer een taboetje (mooi woord wordt dat, als je het verkleint) aan diggelen.
Een volgende update komt er, al zal het van mijn energiepeil afhangen wanneer dat is. Maar in de tussentijd en zonder al te zweverig te willen doen: guys, niet ok zijn is mega ok. Zeg het gewoon.
