Ha, jullie dachten dat ik al vertrokken was en verdwaald in een of andere jungle hé? MOPJE, ben ik niet. Ik ben nog gewoon in ultragekend Antwerpen, en ik verdwaal nergens, tenzij in de wilde zee of in al de voorbereiding die aan een reisje rond de wereld vooraf gaat. Want hoezeer ik ook zou willen dat het gewoon ‘quit your job, get a ticket, get a tan, fall in love, never return’ was, de inspirationele bedenker van die quote heeft een aantal stappen overgeslagen tussen het ticket en de tan. Geen zorgen, ik ben er om die stappen speciaal voor jullie (niet waar, gewoon voor mezelf eigenlijk, egoïst die ik ben) uit te zoeken.
Ik ben nu officeel werkloos, al noem ik het liever wereldreizigster-in-spé (mijn nieuwe visitekaartjes zijn alvast in druk), dus ik kan mij semi-voltijds focussen op zo-voorbereid-als-onvoorbereide-Lotte-kan-zijn vertrekken. Lijstjes maken dus! En om het compleet te maken maak ik voor jullie een lijstje van de lijstjes die ik (al dan niet mentaal) de laatste weken heb samengesteld. List-ception!
- Lijstjes van mensen die ik ontzettend hard ga missen
- Lijstjes van mensen waar ik geen seconde aan ga denken (geen zorgen, de eerste lijst is langer)
- Lijstjes van plaatsen in Antwerpen die eigenlijk door geen enkele plek ter wereld overtroffen kunnen worden
- Lijstjes met zo geloofwaardig mogelijke excuses om terug te komen in geval van heimwee
- Inpaklijstjes
- Shoplijstjes
- Lijstjes van mensen die ik een kaartje moet sturen
- Lijstjes van mensen die ik nog moet zien voor ik vertrek
- Lijstjes van gespreksonderwerpen die ik kan aansnijden als ik weer eens nieuwe vrienden moet maken
- Lijstjes van dingen die ik vooral voor mezelf moet houden als ik überhaupt nieuwe vrienden wil maken (deze is erg interessant)
- Een lijst met redenen waarom mensen die een wereldreis jaren op voorhand vastleggen watjes zijn
- Lijstjes met tips van attente vrienden die teveel naar ‘het leven zoals het is: border control’ kijken (Géén avocado’s meenemen. Géén. En ook geen drugs.)
- Een ellenlange lijst met dingen die ik wil zien en doen
- Een ellenlange lijst met dingen die ik vooral niet wil tegenkomen (dat zijn vooral beesten en seriemoordenaars)
- Een lijst die ik mantragewijs 24 uur op 24 blijf opdreunen, met daarop de redenen waarom dit wél een goed idee is
- Een aparte lijst die andere mensen dan mezelf ervan moet overtuigen dat dit een goed idee is, compleet met geslaagde voorgangers
- Een lijst (die is onbewust ontstaan maar die probeer ik te negeren) met waarom dit echt een compleet losgeslagen, onbezonnen plan is
En tussen al die lijstjes door (ik doe nu alsof dat allemaal georganiseerd in mijn hoofd zit, maar eigenlijk zijn dat gewoon allemaal mini-mannetjes die door elkaar lopen te roepen in mijn brein hoor) probeer ik gewoon heel hard mijn tijd vol te stoppen met het afvinken van de voorbereidingslijstjes en het doen van leuke dingen, zodat ik minder tijd aan de onaangename lijsten moet besteden.
Af en toe is er paniek, af en toe is er onvervalste euforie, en het merendeel van de tijd is er vooral ongeloof. En toch gaat het écht gebeuren. Ik heb mijn tickets, ik heb een Australisch visum, ik heb reisgidsen, ik heb stress. Maar ik heb bovenal ontzettend veel goesting om te beginnen aan de ‘tijd van mijn leven’ (zeggen ze hé), om af en toe keihard op mijn bek te gaan, letterlijk en figuurlijk, om tegen tientallen nieuwe vrienden aan te lopen, letterlijk en figuurlijk, en om mezelf eindelijk écht een wereldwijf te kunnen noemen (ook die visitekaartjes zijn al in druk).
Als jullie in de tussentijd nog dingen toe te voegen hebben aan een van de duizend lijsten, shoot, maar bezorg mij niet nog meer stress. Alstublieft.
L
Noot: nog 45 dagen (fyi, het opzoeken van dat getal heeft mij net een extra hartattack bezorgd). 45 DAGEN. Dat is minder dan 2 maanden. Dat is minder dan een zomer. Dat is minder dan #100happydays. Maar het is nog altijd meer dan die 30 dagen die ik zonder alcohol kan. Dat valt dan nog mee, toch?
Fyi: dit is in Fiji, alwaar ik ook zal snorkelen. Nieuwe vrienden maken!