Ha, de feestdagen! Een verplicht nummer voor een blogger als ik. Haha, kidding, niemand verplicht mij iets en er zijn geen bloggers zoals ik, want iedereen is uniek, maar ik ben gewoon een feestfan, dus is het eigenlijk een verplichting naar mezelf toe. Vanavond is het hop, opeens alweer Kerst, gek hoor, want gisteren was het precies nog maar oktober, enfin, niet dus. Ik heb nog geen pakjes, maar gelukkig geven wij op Kerst enkel dingen van onszelf weg, en laat ik die nu net genoeg, en zelfs te veel, hebben. Dus voor de cadeautjesjacht heb ik nog 3 dagen extra omdat onze cadeaufeesten wegens drukte en familiale verplichtingen van lieven (gelukkig doe ik daar niet aan mee) niet op de feestdagen vallen. Behalve 1 januari, jongens, waag het niet om iets anders te plannen op 1 januari, want wie dat mist, mist alles. Gelukkig heb ik dan nooit echt plannen, op de ene of de andere manier. Het is en blijft een topperiode in mijn hoofd (en dus ook in mijn omgeving, want die blijheid in mijn hoofd zet zich om in kerstliedjes overal), wegens bijna elke dag feest (want ’t is niet omdat niet iedereen er kan zijn dat we dan de échte feestdagen skippen ze, zot!), bijna elke dag familie, en bijna elke dag gezelligheid.
Maar goed, aan alles zit ook een minder kantje, en omdat ik die graag wil vermijden, hier een lijstje van veelgestelde vragen tijdens de kerst- en eindejaarsperiode en hun antwoorden, dan hoeven die niet meer gesteld, moet ik mij daar ook niet meer aan ergeren en mij bijgevolg ook niet zo vaak inhouden om iemand een dreun te verkopen, want dat mag schijnbaar niet, in deze periode van vrede op aarde.
V: “En Lotte, wanneer pakte gij uwe vriend mee?” (meestal gevolgd door een onaangename lach, waaruit blijkt dat ondervragend persoon het antwoord goed genoeg weet, nu ja, dat is ook niet moeilijk)
A: Aangezien ik de goede, ongetwijfeld knappe, uitzonderlijk getalenteerde en hyperintelligente man zelf nog niet ontmoet heb weet ik dat niet. Sorry voor die onzekerheid, waar u ongetwijfeld harder onder lijdt dan ik, maar ik beloof dat ik het op zijn minst 2 weken op voorhand laat weten als ik opeens met een plus one op een feest zal verschijnen, zodat het menu aangepast kan worden mocht hij gekke allergieën hebben, of gekker nog, vegetarisch zijn.
(sidenote: knappe, getalenteerde, intelligente mannen die nu nog willen solliciteren als mijn plus one, en geloof mij, onze familiefeestjes zijn awesome, mogen dat, ik denk dat in uitzonderlijke gevallen (en dat ben ik) 2 dagen op voorhand verwittigen ook nog wel aanvaard wordt)
V:”En Lotte, hebt ge al een job?”
A: Even denken, euh, nee. Want ik ben pas 2 weken terug, en dus nog maar 2 weken op zoek. Daarbij zoek ik een job in de media, waar jobs eigenlijk onbestaande zijn, en heb ik geen ervaring en tot op heden ook geen rijbewijs (maar daar wordt aan gewerkt hoor!) wat voor de luttele jobs die er zijn toch wel vereist is, maar als iemand me iets kan aanbieden, laat het dan vooral horen!
V:”En Lotte, hoe ziet uw toekomst eruit?”
A: Ik kan u mijn toekomst beschrijven tot plusminus 2 januari, voor daarna wacht ik nog even op mijn nieuwe agenda, waarvan ik hoop dat die in een van mijn pakjes zit, bedankt voor de interesse.
V:”En Lotte, hoe was het op reis, wat hebt ge daar eigenlijk gedaan?”
A: Ik heb mij daar vooral heel goed geamuseerd en ik ben verliefd geworden op mijn Nicaraguaanse klaskindjes. Waarom ik ben teruggekomen? Omdat mijn programma daar afgelopen was. Of ik niet langer wilde blijven? Zeker wel, als u mij wil sponsoren om terug te gaan -ik hou een blog bij als wederdienst- vertrek ik per 1 januari. Het was er goed, warm, en een fantastische ervaring, maar ik ga niet al mijn verhalen nu terug vertellen, want eerlijk, het zou jullie niet zo interesseren als het mij deed.
Zo, dan zijn we daar ook even voorbij, kunnen we verder lekker kletsen over wat er in ’t stad nog gebeurd is, het weer (hoewel ik door de storm heen heb geslapen, dus daar kan ik al niet over meepraten), de jeugd van tegenwoordig, de nmbs, pensioenen en andere zaken die er echt toe doen.
Ho ho ho, ik wens jullie allemaal even heerlijk eten, even leuke mensen om jullie heen, en evenveel gezelligheid toe als ik ga krijgen, en als dat mogelijk was zelfs nog meer, maar helaas, dat kan niet vrees ik.
Kerstkussen van jullie vrolijke kerstelf,
L