Nica-update

Aangezien ik gegijzeld ben door de kuisvrouw (nee, dat mensje heeft mij niet opgesloten, ze is gewoon beneden aan het kuisen en ik heb geen zin in slipgevaar en/of smalltalk) heb ik nog even de tijd om ook mijn blog up to date te houden over de laatste Nicanieuwtjes.

Dus, ik heb een mail gekregen waarin mijn project bevestigd wordt. Het is uiteindelijk La esperanza (of La Esp, zoals ze zelf blijkbaar zeggen) geworden, mijn 3e keuze, maar dat houdt natuurlijk niet in dat ik daar geen zin in heb, gemotiveerd als ik ben. La Esperanza is een organisatie die onderwijs voorziet in de buitenwijken van Granada.

La Esperanza is een niet religieus of politiek gebonden organisatie en is opgericht in 2002 door Bill Harper. Deze non-profit vrijwilligersorganisatie zet zich in voor het onderwijs in de buitenwijken van Granada. Wij focussen ons op educatie voor kinderen. Door het geven van mogelijkheden en materialen op langere termijn voor het onderwijs in Nicaragua, hopen wij de kinderen in de buitenwijken een betere toekomst te kunnen bieden. Ook hopen wij de leefomstandigheden in de buitenwijken te kunnen verbeteren. Wij geloven in het geven van kansen voor de toekomst, niet in korte termijnhulp. Er gaan meer dan 2000 kinderen naar de scholen waar vrijwilligers van La Esperanza elke dag werken (http://www.la-esperanza-granada.org/?lang=nl)

Nu gaat het voor mij wat schipperen zijn, aangezien ik net de periode heb gekozen waarin de overgang wordt gemaakt tussen het schooljaar en summer school. Geen idee van wat dat inhoudt, maar dat zien we dan wel. Tijdens het schooljaar dat nog rest zou ik in ieder geval een praktische hulp zijn bij lessen en daarbuiten. Eveneens geen idee van wat dat inhoudt, maar hé, dat zien we dan wel. Positief is dat er altijd wel andere internationale vrijwilligers zijn, dus dat maakt dat ik mij niet voltijds moet kunnen verstaanbaar maken in het Spaans, oef. 

Het is nog steeds allemaal heel spannend (ik heb het gevoel dat ik wat in herhaling val, precies), want nu wordt het wel heel concreet. Nog 23 dagen en ik stap op het vliegtuig (voor 16 uur, jawadde) naar Managua, waar Donaldo mij staat op te wachten om me naar Granada te brengen. Alles is wel heel goed geregeld, ik heb zelfs al een foto van Donaldo om boven mijn bed te hangen.

Wat mij nu nog rest zijn de laatste voorbereidingen, als in: Een laatste inenting, bedenken wat ik allemaal meemoet (iemand suggesties voor dingen die ik zowiezo zelf vergeet?), masterdcardshit uitzoeken, en bovenal, nog afspreken met iedereen die ik eigenlijk geen 2 maanden kan missen. En ik ben daar heel slecht in, in zo afspreken, dus, hint hint, het werkt het beste als mensen mij iets voorstellen, met datum en uur erbij. Voila, als dat geen duidelijke hint is. Ik heb trouwens toch niet echt veel plannen de komende weken, dus de kans dat ik bezet ben is klein.

Nodig mij uit!
L